Erzincan’da 1982 yılından bu yana ayakkabı tamirciliği yapan Birol Şenol, mesleğin yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu belirtti. Dede mesleği olarak başlayan serüvenini anlatan Şenol, çırak, kalfa ve ustanın artık yetişmediğini söyledi.
Ayakkabı tamirciliğine 1982 yılında başlayan Birol Şenol, mesleği dayısının yanında öğrendiğini belirterek, 40 yılı aşkın süredir aynı işi severek yaptığını ifade etti. Şenol, zamanla azalan ilgi ve saygı eksikliği nedeniyle mesleğin giderek yok olma noktasına geldiğini dile getirdi.
“Biz son nesiliz”
Ayakkabı tamirciliğinin tükenmekte olan meslekler arasında yer aldığını vurgulayan Şenol, “Bu işi yapan artık çırak yok, kalfa yok, usta yok. Bizler son nesiliz. Bizden sonra bu mesleği sürdürecek kimse kalmadı. Bu da elbette ki insanı üzüyor” dedi.
Müşterilerden en büyük beklenti: Temiz ayakkabı
Mesleğin zorluklarına da değinen Şenol, “Çoğu zaman kirli, çamurlu, poşet içinde köyden getirilen ayakkabılarla karşılaşıyoruz. Bunları kabul etmiyorum. Temiz getirilirse işimizi daha rahat yaparız. Her şeyden önce karşılıklı saygı önemli. Müşteri de esnaf da birbirine saygılı olmalı” diye konuştu.
“Hijyene dikkat ediyoruz ama bu iş kolay değil”
Ayakkabıların dışarıda kullanılan ürünler olduğunu hatırlatan Şenol, hijyen kurallarına uyarak çalıştıklarını ifade etti. “Elimizden geldiğince dezenfektan kullanıyoruz, ellerimizi sık sık yıkıyoruz. Ama yine de kolay bir iş değil. Zorlukları var” dedi.
“Ne kadar devam ederiz bilemem, ama bitiyor…”
Mesleğe kaç yıl daha devam edebileceği sorusuna ise Şenol şu yanıtı verdi:
“Allah ne kadar ömür verirse o kadar devam ederim. Ama gerçek şu ki bu meslek artık bitiyor…”
